پس از سال ۲۰۰۰ که با فراگیر شدن اینترنت جهانی و مفهوم دهکده جهانی واژه اینترنت چیزها نیز مطرح شد که هدفش ایجاد یک سیستم یک پارچه با قابلیت کنترل از طریق شبکه بود.اما چالشهای اصلی این ایده شامل امنیت و پیچیدگی سطوح اجرای و بستر نامناسب (اینترنت بستر قابل اطمینانی از نظر اتصال پایدار نیست) و همچنین نبود یک سخت افزار قدرتمند و ارزان با ارتباطی دو طرفه و پایدار با مصرف انرژی پایین که از اهداف اصلی IOT است , مانع رسیدن به اهداف کامل این ایده شده است.در اینترنت اشیاء علاوه بر نگرانی های موجود در رابطه با حفظ حریم خصوصی , اینترنت اشیا از تکه تکه شدن پلت فرم و نداشتن استانداردهای فنی رنج می برد . یک وضعیت که در آن انواع دستگاههای اینترنت اشیا، از نظر هر دو تغییرات سخت افزاری و تفاوت در نرم افزار در حال اجرا بر روی آنها، باعث می شود کار توسعه برنامه های کاربردی که به طور مداوم بین اکوسیستم های مختلف فن آوری ناسازگار سخت شود.