زمانبندي منابع، یکی از مهمترین کارهایی است که در سیستمهاي توزیع شده نظیر محیط ابر انجام میشود. بر همین مبنا اتخاذ روشی مناسب در زمانبندي میتواند امري مهم تلقی گردد. پویایی و ناهمگونی منابع در سیستمهاي توزیع شده باعث پیچیدگی زمانبندي وظایف میشود. کاهش زمان اجرا و هزینه اجرا از معیارهایی است که همواره در تمامی روشهاي پیشنهادي براي زمانبندي ابر مورد توجه قرار میگیرد. در این مقاله، یک روش زمانبندي جدید بر پایه سیستم فازي ارائه شده است که درخواستهاي ارسالی از طرف کاربران را با در نظر گرفتن معیارهایی همچون زمان اجرا و ضریب عدم تعادل به مناسبترین منبع تخصیص میدهد. هدف اصلی طرح پیشنهادي اختصاص دادن درخواستهاي ارسالی به منابع با در نظر گرفتن توان محاسباتی منابع، پهناي باند ماشینهاي مجازي، مقدار مصرف شده پردازنده در ماشین مجازي و همچنین طول کار درخواستی میباشد. این پارامترها، وروديهاي سیستم فازي هستند و براساس خروجی سیستم فازي منابع به درخواستها اختصاص داده میشوند. روش پیشنهادي با شبیه ساز کلودسیم ارزیابی شده است و نتایج با نتایج روشهاي دیگر زمانبندي ابر تحت شرایط یکسان مقایسه شده است. نتایج نشان میدهد که روش پیشنهادي کارایی زمانبندي منبع را در معیارهاي کل زمان اجرا و ضریب عدم تعادل بهبود میبخشد.
واژگان کلیدي: تئوري فازي، زمان اجرا، زمانبندي، ماشین مجازي، محاسبات ابري
حداقل اشتراک | محتویات | زمان ایجاد | حجم فایل | تعداد دانلودها |
یک ماهه (VIP) | چهارشنبه, 18 شهریور 1394 11:13 | 846.3 KB | 0 |
تنها کاربران عضو یا دارای مجوز میتوانند دانلود نمایند |